In the Amazon

IN THE AMAZON!

Terug uit het oerwoud,

na een 10-daagse expedition in het grootste oerwoud gebied ter wereld. Op het vliegveld van Sao Paulo ontmoet ik de rest van de groep. Mijn 3 beste exchange-vrienden gingen gelukkig ook mee. Onze laatste reis samen. De groep bestond ongeveer uit 60 exchanges. Veel nieuwe gezichten dus. Maar 10 dagen is wel kort om iedereen te leren kennen, dus veel met mijn vrienden opgetrokken.

Vrijdag 11 mei:
In de middag aangekomen in het 5-sterren hotel Tropical in Manaus. Gelijk al in de regen gezwommen en volley gespeeld . Na het avondeten hadden we Braziliaanse danslessen. Wij allemaal proberen om in dat Braziliaanse ritme te komen………maar lol is toch het belangrijkst! Het is erg warm in de Amazone, het verschil tussen zomer en winter is dat het regent in de winter. Verder blijft de temperatuur in de 40 graden schommelen. Door de organisatie was een kamer indeling gemaakt, maar de meiden konden toch niet zonder elkaar slapen, dus wij met zijn 6en in 2 bedden met handdoeken bij elkaar geslapen.

Zaterdag 12 mei:
Citytour door Manaus (hoofdstad) gedaan. Ongeveer 3 miljoen inwoners, drukke, chaotische en warme stad. Toeristische punten bezocht zoals; paleis, dierenmuseum, theater, markten enz. Na het gezamenlijke avondeten opgetut voor ´´Het festival´´. Het feest van de parintins genoemd Boi bumba. En wij maar uit ons dak op de Braziliaanse ritmes in de openlucht met 43 graden. Ook nog door de tv-ploeg gefilmd en de volgende dag stonden we in de krant: ‘exchanges moeten ook altijd aandacht hebben!’

Zondag 13 mei:
Met de bus naar een kleiner gelegen stadje in de Amazone: Presidente Figueiro. De meiden met elkaar in een kamer dat wil dus zeggen; ROTZOOI! Deze dag kennis gemaakt met een regionale fruitsoort die een natuurlijke rode kleur afgeeft. Dat was dus een groot rood kleurengevecht. Toen iedereen mooi beschildert was zijn we een rivier gaan aflopen. Ondertussen kleine watervalletjes en kuilen. Iedereen handen vast, dat betekent 1tje onderuit…..iedereen onderuit. De gids maar grapjes maken over anakonda’s en piranha’s.

Maandag 14 mei:
Volgende dag expeditie/ trekking door het oerwoud. Lokale gids mee en veel uitleg gekregen over het leven: speciale bomen, medische planten enz. Het had s´nachts geregent dus het was een blubberwandeling. We moesten voorzichtig lopen want sommige bomen zijn giftig of er slapen slangetjes in de holen. Maar gelukkig ging er altijd een dokter mee voor ´the dangers of the amazon´. Aan het eind van de middag weer het oerwoud in , dit keer met zaklamp want het werd al snel donker, spannend . . . het echte nachtleven. Allemaal geluiden om je heen. Veel insecten, panters, apen en in het water kaaimannen en roze dolfijntjes. Aan het eind van de wandeling kwamen we uit bij een grot waar we natuurlijk naar binnen gingen. Spinnetjes, vleermuizen en natuurlijk gillen toen de gids vertelde dat een slang je voet eraf kan wurgen. Een stukje verderop in het donker in een watervalletje gedoucht. Schoner water dan in het hotel. Toen nat terug naar de bus gelopen, maar het was niet koud want het is altijd warm hier. s´Avonds de stad in om ijs te proeven van veel onbekende fruitsoorten.

15 mei
Klaar voor het ´´echte´´ avontuur. (Volgens mij hadden we toch al wat avontuur gehad.) Terug naar Manaus om daar naar onze boot te verhuizen. Een grote boot met beneden 3 douches / wc´s en boven onze slaapruimte. Dat betekende dus voor iedereen een halve meter breed om je hangmat op te hangen. Kon niet wachten tot de eerste nacht. Op het dek een chill ruimte met ligstoelen , cd-player en kralen zodat we indiaanse sieraden konden maken. Als het tijd was om te eten, ontmoetten we onze ´´eet boot´´ voor een romantisch diner aan houten tafeltjes boven op de boot. Al varend kwamen we bij de ontmoetingen van de Rio Negro (zwarte rivier) en Sollmoes, die samen de Rio Amazonas vormt. Het water mengt niet, dus je ziet licht, troebel water van de Sollmoes, gescheiden van het donkere water van de rio Negro. Er zijn verschillende factoren waarom het water niet mengt, onder andere; temperatuur, Ph, snelheid, diepte, diersoorten die er leven enz. Al snel hierna kregen we lunch op onze ‘eetboot’. Altijd heerlijk uitgebreide maaltijden. Op de boot moesten we altijd heel hygiënisch zijn, want er zijn zoveel ziekten die je kan krijgen. De douche had direct verbinding met het water uit de rivier waar we dus een douche mee namen. Wij sprongen dus gewoon het water in om de wachtrij te vermijden voor de douches. Na het eten gingen we met kleinere bootjes de omgeving verkennen. Al snel kwamen er een paar jonge indiaanse kindjes in een houten kanoetje met dieren aanvaren; lazy-animal, anakonda, kaaimannetje en een schilpad. Hun moeder had ze natuurlijk op pad gestuurd, want toeristen brengen geld. We konden de dieren dus vasthouden en een kleinigheidje geven als je wilde. Daarna een drijvend huis, gemaakt van boomstammen bezocht waar een grote familie woont. De naakte kindjes kwamen al zwaaiend en gillend naar het raam (zonder glas) gerend. Onderweg de grootste waterlelies ter wereld gezien en een drijvend tankstation. Terug een lekkere rivierdouche genomen en avond gegeten. In de avond onze eerste nacht in de hangmatten. Nog nooit zo heerlijk geslapen!

16 mei:
Deze dag een typisch cabocio (volk) huis bezocht. Gezien hoe zij aan hun eten komen en ook zelf aan het werk geweest. Acai (fruit) hangt hoog in de bomen, dat was dus boom klimmen geblazen. In de middag een klein dorpje bezocht waar we contact konden maken met de bevolking. Voetballen met de kinderen en hun school bekeken. We hadden allemaal wat gekocht zoals pennen, schriften om de kinderen te stimuleren te blijven studeren. De kinderen waren zo blij om hun leven te laten zien aan ons. Later in de middag piranha’s gaan vissen, nou die lusten wel een lekker stukje vlees. In het donker kaaimannen zoektocht met zaklampen. En ja hoor, hun oogjes glimmen van afstand al in het water. Onze indiaanse gids grijpt er zo een uit het water met zijn handen. s’ Avonds muziekje gaan luisteren en toen zijn we in slaap gevallen op het bootdek. Opeens hoorden we `OPSTAAN, ONTBIJT IS KLAAR´.

17 mei:
Na het ontbijt met gids op weg naar de boes boes om te leren ´´hoe overleef ik in het oerwoud´.


Honger? Hak beroemde rubber boom open en drink de witte vloeistof(waar kauwgom van wordt gemaakt)
bellen? Sla met al je kracht een boomstronk tegen een holle boom aan. 2x slaan: ik ben in gevaar. 3x slaan bezoekers enz.
Moe? Klim in de slinger boom (jungleboek Tarzan) en welterusten.
Malaria? Maak thee van een natuurlijke plant
Vuur nodig om je slangetje te eten? Typische droge blaadjes en slijpen met die steentjes.
Regen? Maak je eigen huis van boomstammen en grote bladeren.
Snel bewegen? Grijp de slinger boom en speel Tarzan.
Erg interessant om deze dingen te leren. En een goede voorbereiding om een nacht echt in het oerwoud te slapen. Lange broek voor het ongedierte en hangmat in je hand. Lopend tot een Indiaanse zelfgemaakte houten schuilplaats. Onze hangmatjes opgehangen en kuil gegraven als wc. Er waren namelijk al wat mensen ziek; buikpijn, overgeven, diaree enz. ‘The amazon is taking us one by one’. We zien het maar als een game om levend te blijven J.
Iedereen eenmaal in zijn hangmatje….. valt er op eens een heel ruitje naar beneden: overgewicht! Wie komt er nou niet aan als exchange-student!? Daar begonnen de horror verhalen al. Indianen zijn erg spiritueel en hebben dus wel wat vervloekte verhalen voor de boeg. Uiteindelijk toch nog lekker in slaap gevallen met live-dieren-muziek uit de Amazon.

18 mei:
In de ochtend 3 uur gevaren tot een plek waar we met roze dolfijnen konden zwemmen. Vis gekregen om ze te voeren en instructies hoe je ze moet behandelen. Daarna even vrije tijd in een klein, dichtbij gelegen stadje. Dat betekende dus pizza en ijs. In de avond werd er een presentatie gegeven over de Indiaanse cultuur. Hoe gaat het met trouwen en kinderen. Als je 12 bent ben je al oud voor Indiaanse begrippen. In de avond zingend in de regen gedanst op het dek.

19 mei:
Vandaag een Indiaanse community bezocht. De kinderen kwamen al aanrennen op hun blote voetjes en geluid werd door boomstammen geblazen. Hun lichamen beschilderd met een natuurlijk fruit dat zwart afgeeft en met typische kleding aan. De rondleiding begon bij de drogist. Alle medicijnen zijn uit het oerwoud zoals planten, maar er zijn ook veel spirituele medicijnen, zo maakt 3x met een apen skelet op je hoofd kloppen je intelligent, als kind zijnde. Daarna hun school bezocht waar de kinderen van 4, 5 en 6 jaar uit volle borst een welkomstlied zongen. Daarna heeft iedereen in zijn eigen taal vader Jacob gezongen. De Zuid-Afrikanen, Belgen en ik konden er toch wel samen uitkomen. Zuid-Afrikaans is gewoon plat Amsterdams! Ook nog een muziekvoorstelling gekregen en de kleine kindjes zien dansen. Ze hebben zoveel gevoel voor muziek. Daarna de gelegenheid om kaaiman en aap te eten en hun natuurlijke alcoholische drank te drinken. We wilden natuurlijk niet weg zonder een Indiaanse tatoo. Deze avond was de laatste avond van de reis, dat moest dus een speciale avond zijn en dat vond belotours (organisatie) ook. Aangemeerd aan het strand met een romantisch diner met kaarslicht.

20 mei:
Terug gevaren naar Manaus. Vanaf daar met de bus naar het vliegveld. Met vliegtuig naar sao Paulo. Met bus naar ander vliegveld en vanaf daar terug naar het Zuiden. Opgehaald door mijn broer en terug naar Rio Negrinho. Bijna dood aangekomen. Bijna iedereen was ziek geworden op de reis, waarschijnlijk iets verkeerd gegeten of niet gewend aan het eten. Gelukkig viel ik alleen om van de slaap. Op de boot was het altijd gezellig; massages, muziekje, sieraden maken of gewoon lekker kletsen. Alle activiteiten waren een voor een zo speciaal, leerzaam en bacana para caramba (super vet!) Het is nog steeds Brasil, maar er zijn weer zulke grote verschillen en het leven is zo heel anders dan dat ik leid in het Zuiden. Het was zeker het werken waard om deze reis te maken. En de helft van de kosten heb ik kunnen betalen van het geld wat ik van jullie allemaal gekregen heb bij mijn afscheidsfeestje. Dus echt bacana para caramba bedankt daarvoor. Ik heb van elk moment genoten en veel geleerd!

Hele dikke kussss en tot snel alweer Ik heb namelijk, jammer genoeg, nog maar 2 maandjes hier! Dus ik ga nog even genieten van mijn laatste weekjes!
Laat wat van jullie Nederlandse leventje horen! Ik ben heel benieuwd hoe het met iedereen gaat en kijk uit naar jullie reacties op mijn site.
Het is koud bij jullie, volgens mijn eerste gastgezin. Zij waren half mei in Purmerend. Ze vonden Nederland wel heel mooi groen.

Beijos e abraços,
Esther

Bij dit bericht staan foto´s. Let op de eerste foto: stammen wij mensen niet af van de lazy-animals??